باید اشتباهاتی که به واسطه تکروی عده‌ای از وابسته‌های اقتصادی بعضی نهادها (صرفابا دید منافع اقتصادی و بدون ارزیابیهای سیاسی و در اوضاع متلاطم داخلی ) انجام دادند که انتقادهای تند داخلی و بخش خصوصی را هم برانگیخت و با حرکتهای خزنده و بحث برانگیز در مدیریت شرکتها و بنگاههای اقتصادی، ایجاد تلاطم‌های نا موزون توسط چند بورس باز در بورس نو پای تهران در سایه عنوان شبه دولتی‌ها و با استفاده ابزاری از نام آنها صورت گرفت که علاوه بر به حاشیه راندن بخش خصوصی، افزایش احتمال ضربه پذیری این نهادها را در مقابل افکار عمومی بیشتر کرد و شرکتهای بزرگ فعال ما را در پشت جبهه از جمله صدرا و مخابرات و... با فرار دادن در تیررس تحریمهای بین‌المللی آسیب پذیرتر کرد، اصلاح کنیم .

در ادامه این مطلب آمده است :

لذا در بحث داخلی به نظر می‌رسد تنها راه حل کاهش مشکلات، اصلاح منطقی بعضی از حرکات سیاسی و اقتصادی کشور در گذشته است که در سایه اصلاح درون، این حرکت آسانترین و کم هزینه‌ترین راه حل خواهد بود؛ اصلاحاتی که با آموزه‌های دینی و اعتقادی ما هم منافاتی ندارند. مثلاً در مواجهه با تحریمهای سازمان ملل برای کاهش هزینه‌ها در وضعیت فعلی ما کنترلی روی بندها نداریم اما می‌توانیم با آزاد سازی بنگاههای اقتصادی مرتبط با شبکه نظامی علاوه بر گسترش خصوصی سازی واقعی دامنه نفوذ تحریم را هم کم کنیم و از ریختن پول بیت المال در جیب قاچاقچیان بین‌المللی برای دورزدن تحریمها، ممانعت کنیم نه که در قالب سخنرانیهای حماسی که بیشتر مصرف داخلی دارند، به این موضوع بپردازیم.